Verrassing!

Dinsdag 8 april 2014

Ik wist het al langer.
Vrouwen en hun intuïtie, zeker? Of misschien herkende ik het van de vorige keren.

In elk geval, vanmorgen deed ik een thuistest. En hoewel ik dacht heel rustig te zijn, was er toch sprake van enige nervositeit.
Ochtendurine opvangen in een beker. Check.
Een beetje opnemen met het bijgevoegde pipetje. Check.
4 druppels op de stick laten vallen. Check.
Of toch niet?

Na de voorgeschreven vijf minuten was er niets gebeurd. Nihil. Nada. Niente. Rien.

Ik bekeek de stick nog eens goed.
Verdorie! Ik had de urine op de verkeerde plaats gedruppeld.
En de inhoud van het bekertje was al lang doorgespoeld.

Wat nu?
Toch nog maar even proberen. Een voordeel aan zwanger zijn, zo hield ik mezelf voor, is dat je kan plassen op commando. Of toch zo ongeveer.
Positieve zelfcommunicatie. 😉

Het lukte!

Ik doorliep het hele proces van voor af aan: pipetje vullen, vier druppels op de juiste plaats deponeren en mezelf voorbereiden op vijf minuten wachten.
Nog geen kwartminuut later was het overduidelijk: twee streepjes vertelden me wat ik dus al langer wist. Ons derde kindje is onderweg! Na Gwen (4 jaar) wordt ook Maya (2 jaar en 8 maanden) grote zus.

Manlief is heel blij als hij een blik werpt op het gestreepte cadeautje dat ik op zijn nachtkastje leg. We krijgen nog een kindje! Voor ons is dat een prachtig geschenk.

Zaterdag 17 mei 2014

De meisjes zijn bij moemoe en vava. Manlief en ik worden verwacht voor de eerste controle bij gynaecoloog Dr. Wauters.
Bij een derde zwangerschap loop je meer niet bij het eerste signaal naar de dokter, wij toch niet.
Dit hebben we eerder meegemaakt, twee keer al. Het voelt zelfs een heel klein beetje aan als routine.

Wanneer het onze beurt is, doorworstelen we alle standaardvragen.
Laatste menstruatie? 28 februari 2014
Positieve zwangerschapstest? 8 april 2014

Ik mag plaatsnemen in de stoel terwijl Dr. Wauters informeert naar de reactie van onze dochtertjes, die hij alle twee op de wereld heeft geholpen.
Terwijl we allemaal naar het scherm staren, vertel ik hem hoe Gwen maar blijft beweren dat er in mama’s buik een broertje zit voor haar en een zusje voor Maya.
Even ben ik afgeleid door iets wat ik zie en ik hoor Dr. Wauters zeggen: ‘Dus een tweeling.’
Wanneer ik mijn mond open om daarop te reageren, valt me te binnen wat hij écht zei: “Het is een tweeling.”
10258417_10202633342328390_2779174446746156736_oManlief en ik kijken elkaar aan. Zijn mond hangt een beetje open en zijn ogen stralen opperste verbazing uit.
Op mijn vraag of ik hem goed heb begrepen, antwoord onze gynaecoloog – een heel klein beetje geamuseerd – bevestigend.
Meteen bewijst hij het via de echografie.

We krijgen twee kindjes!
In één klap!
Wauw!

4 reacties

  1. Dan wordt toch nog één van de rechtstreekse nichtjes nog een keertje mama, terwijl wij al kleinkinderen hebben…! Deze keer zal dan misschien wel echt de laatste zijn? Veel geluk met de kindjes en de nieuwe zwangerschap! Geniet ervan! 🙂