‘Blijven ademen’, ‘Werk aan je aarding’, ‘Laat je niet meeslepen, weg van jezelf’, … allemaal goede raad wanneer er rondom zoveel in beweging is. De mooiste kreeg ik van mijn Zelf: ‘blijf dichtbij, kom nog maar wat dichter’. En dan voel ik me ook écht rustiger worden.

Vanmorgen werd ik wakker, sprak in mijn hoofd mijn dankbaarheid uit voor deze nieuwe dag en zag ineens het beeld van een storm. Alsof ik me in de ruimte bevond en neerkeek op de aarde. Daar was die enorme kolkende wolkenmassa, natuurkracht in beweging, met in het midden een duidelijk afgelijnd oog.

Ik voelde meteen wat het beeld me wilde vertellen. Ook in mijn leven – net als in dat van zovele anderen – is er veel in beweging, vaak met een kracht waartegen ik niets kan beginnen. En dat hoeft ook niet. Ik mag de wolkenslierten laten draaien en kan mezelf in het oog van de storm plaatsen. Dicht bij meZelf. Want daar is het rustig. En daar ben ik veilig.

???