Haiku #1

Wat een noodzakelijke lockdown – met alle uitdagingen die dat met zich meebrengt – al niet als mooie keerzijde kan hebben…

Eerder zie ik al kaarten verschijnen die aangeven hoezeer de luchtvervuiling afneemt in China. Vanmorgen geniet ik van het blauwe (!) water en de terugkomst van de vissen in de kanalen van Venetië.

Waar veel mensen de adem inhouden of zelfs naar adem snakken, hervindt moeder natuur de hare.

Ben ik verwonderd dat ze zich zo snel herstelt? Misschien niet. Je moét wel sterk zijn om te blijven dragen wat zij meetorst.

Deze collateral beauty, dit gouden randje vind ik ongelooflijk prachtig.