De eerste dag van het nieuwe schooljaar

Maandag 2 september 2013…
De 245ste dag van het jaar 2013.
De eerste werkdag van de negende maand van het jaar.
En de eerste dag van het tweede schooljaar van mijn oudste dochter Gwen.

De voorbije weken sneden manlief en ik het onderwerp ‘school’ meermaals aan.
Kwestie van Gwen een beetje voor te bereiden. Want ik kan me echt niet meer herinneren hoe de overgang van vakantie naar schooljaar aanvoelde toen ik zelf drie jaar was. En als ouder wil je toch dat alles zo vlotjes mogelijk verloopt voor je kind?

In het begin hoorde ik tijdens onze gesprekjes nogal vaak: “Maar ik ga niet naar de school, hè mama?”
Gaandeweg bleef dat zinnetje achterwege, vooral wanneer we samen de namen van de klasgenootjes opsomden. En toen we vorige donderdag met ons hele gezinnetje naar de opendeurdag op school gingen, was Gwen helemaal verkocht.
En zij niet alleen…
Kleine zus Maya – die in februari ook naar school mag – speelde alsof ze al jaren naar de kleuterklas ging. Het was geen sinecure om beide dametjes weer mee naar huis te krijgen. 😉

Aan de vooravond van de eerste schooldag vroeg Gwen of ik nog even bij haar in bed kwam liggen.
Ze keek best wel uit naar die nieuwe klas, de gele eendjesklas, vol leuk speelgoed waaronder zelfs een trampoline! Het idee van het weerzien met haar klasgenootjes toverde zelfs een glimlach op haar gezichtje.
Ons gesprekje was een hele leuke afsluiter van die eerste ‘grote vakantie’.

Op de ochtend van de grote dag waren manlief en ik goed op tijd uit de veren.
Een beetje later werd Gwen wakker van de vogelgeluidjes die haar wekker voortbracht. Monter daalde ze de trap af naar beneden, waar haar lieve papa het ontbijt klaarmaakte.
Toen ook Maya van zich liet horen, was het voor onze oudste dochter helemaal oké. Dat betekende immers dat het hele gezinnetje mee naar school zou gaan.

Daar aangekomen – net op tijd – spurtte een stralende Gwen naar haar plaatsje in de gele eendjesrij. Ze werd enthousiast onthaald door één van haar lieve juffen en ging flink bovenop een geel bolletje staan.
Maya keek haar ogen uit toen die rijen kleuters naar hun klasjes marcheerden. “Wen!” riep ze uit toen ze haar zus in het oog kreeg, terwijl ze hevig spartelde om uit papa’s armen te geraken.

Gwen vond haar kapstokje niet meteen terug. Een nieuw schooljaar betekent immers ook een nieuw symbool. Was ze vorig schooljaar de maan, nu is ze de schildpad. Zelf gekozen.
Aan het kapstokje met de maan hing al een jasje. Dat was even verwarrend.
Toen haar juf zei dat ze eerst haar boekentasje in de kast mocht zetten, wandelde ze aarzelend naar de kast waar ze vorig schooljaar haar boekentas in plaatste.
Hoewel ik me had voorgenomen me nergens mee te bemoeien, nam ik haar bij de hand en zetten we samen haar tasje in de juiste kast. En toen we rustig de symbolen op de kapstokjes bekeken, vond ze de schildpad en hing er als een echte professional haar jasje aan. Toen verdween mijn meisje in de gele eendjesklas.

‘s Middags haalden manlief, Maya en ik een stralende Gwen af van school. Het was heel leuk geweest en op de vraag of ze ‘s namiddags terug wilde gaan, riep ze volmondig: “Ja, ja!”
Wat een verschil met vorig schooljaar!

De namiddagen die ze toen op school doorbracht waren nogal zeldzaam.
Gwen was gewoon nog niet toe aan hele dagen school. Voor de week half was, leken haar batterijtjes al bijna leeg. Dus ging ze enkel in de voormiddag.
Zo zie je maar dat twee maanden op die leeftijd een hele tijd is. En dat een klein meisje op een achttal weken grote sprongen kan nemen.

Hoe dan ook, het schooljaar is begonnen.
En Gwen? Die had een geweldige start.
Ik wens alle kleutertjes hetzelfde.