Mijn geheim? Maak een groot gelukje van een klein.
‘Na zeven magere jaren komen er zeven vette’ klinkt het in de volksmond. Blijkbaar is het afkomstig uit de Egyptische mythologie. De mythe van Chnoem en de zeven magere jaren staat opgetekend op de hongersnoodstèle, een blok graniet van zowat drie meter hoog op het eilandje Sehel ten zuiden van Aswan. In de bijbel vind je het terug in Genesis 41 en ook in de Koran kan je erover lezen in Soera 12.
Als er echt iets van aan is dan zijn we al een paar jaar ‘over tijd’ met ons gezin. En al besef ik ook wel dat die zeven een symbolisch getal is, de vette jaren zijn zeer welkom. Dankzij de Stockdale paradox – met dank aan manlief die me ermee kennis liet maken – kan ik daar best goed mee omgaan.
The Stockdale Paradox (bron: Wikipedia)
James C. Collins related a conversation he had with Stockdale regarding his coping strategy during his period in the Vietnamese POW camp. When Collins asked which prisoners didn’t make it out of Vietnam, Stockdale replied: Oh, that’s easy, the optimists. Oh, they were the ones who said, ‘We’re going to be out by Christmas.’ And Christmas would come, and Christmas would go. Then they’d say, ‘We’re going to be out by Easter.’ And Easter would come, and Easter would go. And then Thanksgiving, and then it would be Christmas again. And they died of a broken heart. This is a very important lesson. You must never confuse faith that you will prevail in the end—which you can never afford to lose—with the discipline to confront the most brutal facts of your current reality, whatever they might be. Collins called this the Stockdale Paradox.
De kern: blijf altijd geloven in een uiteindelijke overwinning, ongeacht de uitdagingen en zie tegelijkertijd de harde realiteit van het nu onder ogen, in welke vorm die zich ook presenteert.
“Hoe hou jij die hele situatie al zoveel jaren vol? Ik weet niet of ik dat zou kunnen,” hoor ik wel eens. “Zo zonder concreet zicht op beterschap… ik denk dat ik nog liever dood zou zijn,” is zowat het meest extreme. En ik begrijp dat ook. Uitzichtloosheid kan heel zwaar zijn om te dragen. Alleen… zonder te ontkennen wat is, kan je wel zelf kiezen waarop jij wil focussen. Onlangs vertrouwde een vriendin me toe dat ons gezin voor haar een krachtig voorbeeld is van hoe geluk ook in zware en onzekere omstandigheden kan. En daar zit dan de kern van mijn ‘geheim’.
Maak grote gelukjes van kleine gelukjes. Vind je écht niks dat kan doorgaan voor een klein gelukje, stel dan je microscoop nog wat fijner af. Een paar voorbeelden van mijn kleine gelukjes: een tas dampende koffie of thee in mijn handen, in de zetel zitten onder een heerlijk zacht en warm fleecedekentje, een kat die me komt vergezellen, de lach van één van de kids, een bepaald liedje dat voorbij komt, erin slagen om een stukje te lezen, een theelichtje in het midden van de tafel, een warme douche, … het heeft echt niet veel nodig.
Kies er bewust voor om die kleine gelukjes uit te vergroten en er ook op die manier van te genieten. Dat doet wonderen voor je geluksgevoel. Als bonus ontdek je veel gemakkelijker andere gelukjes. En nee, je uitdagingen verdwijnen er niet door. Ze zijn wel gemakkelijker te dragen.
Of het ook voor jou werkt, mag je zelf uittesten. Voor mij is het in elk geval een echte game changer. ?
