op weg naar meZelf – Pagina 2

27 september 2020

Zondag-inzicht

Verdorie, wat is het confronterend, een lichaam dat duidelijk aangeeft dat het niet op dezelfde manier verder kan en wil. Functionele stoornissen, dat is de term die de lading nog het meeste dekt. En het revalidatietraject met de biopsychosociale insteek is ook niet van de poes. Ik blijf botsen. Heus niet meer zo vaak en zo hard, hoewel… Wat een...

op weg naar meZelf/quotes

25 september 2020

JeZelf Zien door de ogen van een ander.

Een paar dagen geleden heb ik een virtuele get together met een goede vriend. Hij staat aan het begin van een nieuwe romance – jawel, middenin coronatijden – en op een gegeven moment gaat ons gesprek over wat van tel is om een relatie met iemand te kunnen aangaan. Er komt nogal snel naar boven dat ik zelf vooral belang...

op weg naar meZelf

18 september 2020

Verander en je omgeving verandert mee

Na het doorlopen van de oriëntatietherapie mocht ik begin maart starten met de doorgedreven therapie bij het Centrum voor Cognitieve Gedragstherapie bij vermoeidheid en functionele stoornissen van het UZA. Een hele mond vol, ik weet het. Voor mij – en bij uitbreiding ons gezin – de laatste strohalm in de zoektocht naar duurzame tools om herstel te bevorderen en alle...

op weg naar meZelf/tussen hemel en aarde

10 juli 2020

Inzicht…

Zo lang heb ik mezelf gezien als een wysiwyg-persoon (What You See Is What You Get)… en voor een aantal mensen bén ik dat ook. Maar niet voor iedereen, zo blijkt. Het kan me pijn doen wanneer iemand me zó anders blijkt in te schatten, uitgaat van veronderstellingen waar ik me totaal niet in gewrongen krijg, zelfs als ik dat...

op weg naar meZelf/rijmen en dichten

9 juli 2020

Haiku #5

Het verwondert mensen rondom mij soms hoe erg ìk me erover kan verwonderen dat rust en stilte me zoveel goed kunnen doen. Ondertussen ervaar ik af en toe een moment van voelbare beterschap. Al besef ik ook heel goed dat dit een stevige oefening is – en blijft – in geduld. Niemand kan me vertellen of en wanneer ik op...

op weg naar meZelf/rijmen en dichten

17 juni 2020

Handwerken en poezenbeesten

Als een ezel zich geen twee keer stoot aan dezelfde steen dan ben ik alvast geen ezel! Herhaling is de moeder van alle kennis, die is meer van toepassing op mij. ? Sinds de diagnose weet ik dat wat altijd leek op en bestempeld werd als drie burnouts, in werkelijkheid periodes van gedecompenseerde autonome disfunctie zijn. En terwijl ik me doorheen...

op weg naar meZelf/ouderschap

22 mei 2020

Onnodig te zwaar

Mijn gewicht… daar had ik zo lang een moeilijke relatie mee. Tot ik er een paar jaar geleden écht klaar mee was. Ik wist wat en hoe ik at, ik kende mijn activiteitsniveau en aan mijn bloedwaarden op papier konden heel wat mensen een puntje zuigen. Dus gedaan ermee. Vanaf dat moment zou ik mijn lichaam graag gaan zien, hoe...

op weg naar meZelf/tussen hemel en aarde

25 april 2020

Levenskunst #1

Hier ben ik al een aantal jaren stevig mee aan de slag: Ik Ben. An. Ik bén niet mijn lichaam, ik héb een lichaam. Eentje dat ongelooflijk z’n best doet voor mij. Al duurt het heel lang voor ik dat ook besef. Ik bén niet moe, ik voél me moe. En wanneer ik daaraan toe mag geven – van mezelf...